• وقتی کودک دچار اسهال و استفراغ می ‌شود، مادر نباید به او شیر بدهد

شیر مادر بهترین دارو برای عفونت ‌های گوارشی شیرخوار است. شیر مادر تنها مایعی است که کودک مبتلا به اسهال و استفراغ به آن نیاز دارد. البته در شرایط خاص و بحرانی که کودک آب زیادی از دست داده باشد، پزشک می ‌تواند انواع مایعات خوراکی یا تزریقی را برای شیرخوار تجویز کند.

• باید قبل از شیردادن، نوک سینه را شست

نیازی به این کار نیست. کودکی که از شیر مادر تغذیه می‌ شود، در برابر خیلی از عوامل عفونی، ایمن می ‌شود. شستشوی هر‌باره نوک سینه، نه تنها کار مادر را دشوار می‌ کند، بلکه ممکن است باعث شسته شدن ترشحات ایمنی ‌زای اطراف نوک سینه هم بشود، همچنین  شستشوی زیاد نوک سینه موجب زخم شدن و ایجاد شقاق می شود.

• مادران برای داشتن شیر کافی باید بیش از پیش غذا بخورند

این کار هیچ لزومی ندارد. تا وقتی که میزان کالری دریافتی‌ مادر به طور جدی کاهش پیدا نکرده، شیر او برای سیر کردن کودک کافی خواهد بود. حتی مادرانی که برنامه‌ های غذایی کم ‌کالری دارند، به اندازه ‌ای که کودک‌ شان نیاز دارد، شیر تولید می ‌کنند.

• مادر باید نوزادش را هر 20 دقیقه، این سینه به آن سینه کند.

هیچ لزومی ندارد. اگر شیرخوار واقعا 15 تا 20 دقیقه از یک سینه شیر خورده باشد، دیگر نیازی به سینه مقابل ندارد. ولی اگر فقط یکی دو دقیقه از یک سینه شیر بخورد و دقایق بعدی را زیر سینه مادر بازی کند یا خوابش ببرد، آن‌ وقت قضیه فرق می‌ کند و دیگر نمی ‌شود آن 20 دقیقه فرضی را مبنای محاسبه قرار داد. در واقع او فقط زیر سینه گرفته شده و به میزان لازم شیر نخورده است. “زیر سینه گرفتن” و “شیر دادن” دو چیز متفاوتند. اگر احساس کردید کودک تان شیر را نمی‌ مکد، سعی کنید وضعیت قرار گرفتنش را تغییر بدهید یا با ماساژدادن و فشردن سینه، کارش را آسان ‌تر کنید.

• هر چه اندازه سینه‌‌ ها بزرگ‌ تر باشد، شیر بیشتری تولید می ‌شود.

این حرف نیز هیچ پایه‌ و اساس علمی ندارد، مثل 4 تای قبلی