شکستگی استخوان از جمله مهمترین آسیب های بدن است که بدنبال ضربه ایجاد میشود.

هر گونه تغییر شکل استخوان بدنبال ضربه، شکستگی نامیده میشود. به زبان دیگر اگر نیرویی که به استخوان وارد میشود بیش از حد تحمل آن بوده و بتواند شکل استخوان را تغییر دهد میگوییم شکستگی ایجاد شده است. این تغییر شکل ممکن است به اشکال متفاوت ظاهر شده و با شدت و ضعف همراه باشد. گاهی شکستگی بسیار واضح است. در این حال ضربه موجب میشود استخوان به دو و یا حتی چند تکه کاملا جدا از هم تبدیل شود. گاهی شدت ضربه وارده به حدی است که موجب خرد شدن استخوان میشود.

گاهی هم ممکن است شدت ضربه کمتر بوده و فقط یک ترک مویی در استخوان ایجاد کند. پس با اینکه نام شکستگی طیف وسیعی از حالات را در بر میگیرد با این حال مشخصه مشترک تمامی آنها در این نکته است که بر اثر نیرویی که به استخوان وارد شده، تداوم ماده استخوانی در طول آن به هم خورده و شکل استخوان تغییر میکند.

همراه با شکسته شدن استخوان آسیب های دیگری هم به بافت های دیگر اندام (مانند عضله، عصب، عروق، عضله، پوست و …) وارد میشود که گاهی اوقات شدت آن کم و گاهی زیاد است و در مواردی اهمیت این آسیب ها از خود شکستگی بیشتر است.

برای درمان شکستگی ها از روش های مختلفی بسته به محل و شکل شکستگی  استفاده می شودکه برخی از آن ها  عبارتند از :

1. جا انداختن بسته استخوان شکسته وثابت کردن آن با استفاده از ثابت کننده های خارجی مانندگچ ، اسپلینت یا آتل
2. جا اندازی باز با کمک وسایل فیکساتور داخلی نظیر: وایر یا سیم، پلاک، راد یا میله، پین، نیل یا میخ،  پیچ و …
3. جا اندازی وبی حرکتی از طریق فیکساسیون خارجی با استفاده از کشش
4. فیکساسیون داخلی و ترکیبی از موارد فوق مانند: اکسترنال فیکساتور

استخوان‌ها دارای ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای ترمیم خودشان هستند و با درمان مناسب، بیشتر شکستگی‌ها بدون هیچ عارضه‌ای بهبود خواهند یافت. اما برخی شکستگی ها مشکلاتی در ترمیم دارند.  ولی به صورت کلی عوارض به دو دسته تقسیم می­شوند

1. زودرس  مانند: آمبولی چربی ، ترمبوز ورید عمقی ، و  عفونت
2. دیر رسمانند:  تاخیر در جوش خوردن و جوش نخوردن ، واکنش به وسایل فیکساسیون

جهت مراقبت از بیمار دچار شکستگی باید موارد زیر را مد نظر داشت و در صورت بروز هریک از علایم زیر باید به پرستار خود اطلاع دهید 

1. خونریزی در صورت جراحی
2. درد شدید در اندامهای صدمه دیده که با ضد دردهای معمولی تسکین نیابد
3. کبودی اندام
4. گزگز و مورمور در انتهای اندام
5. سردی در انتهای عضو گچ گرفته شده
6. بروز علائم مربوط به عفونت مانند تب و لرز  و قرمزی و ترشح از  موضع زخم
7. بروز تنگی نفس و در قفسه سینه 

خارج شدن از تخت با دستور پزشک انجام می­شود و گاهی حضور فیزیوتراپ الزامی است و ممکن است به وسایل کمکی مانند عصا و واکر نیاز باشد.ولی ورزش های ایزومتریک ( انقباض عضله )  توصیه می شود همچنین  جابه جایی در تخت و بالا قرار دادن عضو شکسته الزامی است به  این بیماران توصیه می شود که  پس برای تسریع التیام بافت نرم و استخوان ، رژیم غذایی پرپروتئین و پرکالری مصرف شود.

اگر بی حرکتی عضو طولانی است ، برای جلوگیری از بروز هیپوکلسمی ، غذاهای پر کلسیم (شیرو لبنیات )توصیه می شود ، اما مصرف غذاهای پرکلسیم نباید آنقدر زیاد باشد که زمینه تشکیل سنگهای کلیوی را فراهم کند و برای تسریع دفع مدفوع  و ادرار ، از مایعات  فراوان  استفاده شود .

لازم به ذکر می باشد که یکی از عوامل موثر که باعث اختلال در جوش خوردن شکستگی می شود، سیگار است. مصرف دخانیات باعث می شود که قطر سرخرگ ها  کمتر شود. این تنگی عروق، گذشته از عوارض زیادی که دارد باعث می شود که مواد غذایی و دیگر عوامل موثر به محل جوش خوردگی کمتر برسد و در نتیجه شکستگی دیرتر جوش بخورد و یا اصلا خوش نخورد.