در هوای گرم به کودک آب بدهید
این عقیده درست نیست. نوزادان نیز همچون بزرگسالان باید رطوبت بدن خود را حفظ کنند. در برخی موارد، پزشک کودک توصیه می کند آب بدن کودک را با مایعات تامین کنید. اما بیشتر  کودکان باید از طریق شیر مادر یا شیر خشک کمبود آب را جبران کنند.
هنگامی که هنوز کلیه نوزاد به طور کامل رشد نکرده است، بدن او آمادگی دفع آب را ندارد. در نتیجه، این مساله باعث به هم خوردن تعادل الکترولیت و سدیم در بدن کودک می شود. اصولا نوزادان از شش ماهگی به بعد می توانند آب بنوشند اما در صورت نیاز این مساله را با دکتر او هماهنگ کنید. کودک پس از یک سالگی، می تواند به طور عادی و مرتب آب بنوشد.
2. می توان دوز کمی از داروی بزرگسالان برای کودکان استفاده کرد
برخی از داروها برای کودکان خطرناک هستند و حتی پایین آوردن دوز آن نیز خطرش را کم نمی کند. داروهای سرماخوردگی  – حتی آنهایی که مخصوص کودکان است –برای استفاده برای نوزادان یا کودکان زیر 4 سال ایده خوبی نیست. از عوارض جانبی این داروها برای کودکان باید به افزایش تپش قلب و بیماری های تنفسی اشاره کرد.
داروهایی که برای مشکلات سینوسی بزرگسالان هستند نیز برای نوزادان و کودکان خطر دارند و به هیچ وجه نباید از آنها استفاده کرد. از جمله این داروها باید به آنتی هیستامین و آنتی بیوتیک اشاره کرد. کودکانی که هنوز سینوس های آنها به رشد کامل نرسیده است نباید از این داروها استفاده کنند. عوارض جانبی این داروها برای کودکان شامل دردهای معده، مشکلات پوستی و اسهال است.
داروهای بزرگسالان بیشتر از اینکه خاصیت درمانی برای کودکان داشته باشند موجب بیماری های دیگر در آنها می شوند.
3. دندان درآوردن باعث تب کردن کودک می شود
برخی از والدین اعتقاد دارند دندان در آوردن کودک باعث تب او می شود. اما تحقیقات علمی رابطه ای میان این دو پیدا نکرده اند. نتیجه این حرف چیست؟ این است که دندان درآوردن باعث تب نمی شود و والدین باید تحقیق کنند که چه مساله ای باعث تب کردن کودکشان شده است.

   4. ویدئوهای آموزنده باعث یادگیری سریع تر کودکان می شوند
برنامه های کمک آموزشی برای پرورش و یادگیری بیشتر کودکان بسیار کمک کننده هستند اما نه تا پیش از 2 سالگی. کارشناسان و محققان توصیه اکید دارند تا پیش از دو سالگی از هیچ نوع برنامه آموزشی برای کودکان استفاده نشود.  استفاده از برنامه های کمک آموزشی و حتی تماشای تلویزیون در کودکان منجر به دیر زبان باز کردن کودک می شود.
5. واکر به کودک کمک می کند تا سریع تر راه برود
برخی از والدین برای کودک خود واکر تهیه می کنند تا هم سرگرم شود و هم بتواند با کمک آن سریع تر راه بیفتد. اما این وسیله نه تنها مفید نیست که خطرناک نیز هست.
واکر باعث می شود تا کودک دیرتر خودش به تنهایی راه برود. بیشتر والدین تصور می کنند راه رفتن کودکان با کمک واکر امن است و خودشان هم ناظر حرکات او هستند. اما آمار نشان می دهد تا والدین بخواهند واکنش نشان دهند، کودک افتاده و آسیب دیده است.

 

6. ضربه گیرهای تخت کودک از سر آنها هنگام خواب محافظت می کنند
برخی از والدین تصور می کنند نوزادان هنگام خواب ممکن است سرشان به دیوارهای تختخواب برخورد کند و آسیب ببیند. به همین دلیل برای آنها ضربه گیر تهیه می کنند. اما این عقیده درستی نیست. نوزاد هنوز آن قدر رشد نکرده است که بتواند خودش را به اطراف تخت برساند.
در عوض، این ضربه گیرها خطر خفه شدن برای کودکان دارند زیرا ممکن است از کاسه سر نوزاد جدا شوند.
7. استفاده از شیر مادر برای عفونت گوش
در حالیکه بهترین غذا برای نوزاد، شیر مادر است اما برخی از والدین از این شیر استفاده های دیگری هم می کنند. برخی والدین اعتقاد دارد با ریختن چند قطره شیر مادر داخل گوش نوزاد یا کودک می توان عفونت گوش او را از بین برد. اما باید بدانید این روش به هیچ عنوان کارساز نیست و ممکن است باعث ایجاد عفونت های دیگری در کودک بشود.
شیرمادر در خود آنتی بادی دارد که برای بدن مفید است. اما شیر مادر سرشار از قند است که باکتری ها برای رشد خود بسیار به آن علاقه دارند. شیر مادر فقط برای نوشیدن نوزاد مفید است و استفاده دیگری از آن نمی توان کرد.

وقتی کودک دچار اسهال و استفراغ می ‌شود، مادر نباید به او شیر بدهد.

شیر مادر بهترین دارو برای عفونت ‌های گوارشی شیرخوار است. شیر مادر تنها مایعی است که کودک مبتلا به اسهال و استفراغ به آن نیاز دارد. البته در شرایط خاص و بحرانی که کودک آب زیادی از دست داده باشد، پزشک می ‌تواند انواع مایعات خوراکی یا تزریقی را برای شیرخوار تجویز کند.

 باید قبل از شیردادن، نوک سینه را شست.

نیازی به این کار نیست. کودکی که از شیر مادر تغذیه می‌ شود، در برابر خیلی از عوامل عفونی، ایمن می ‌شود. شستشوی هر‌باره نوک سینه، نه تنها کار مادر را دشوار می‌ کند، بلکه ممکن است باعث شسته شدن ترشحات ایمنی ‌زای اطراف نوک سینه هم بشود.

 مادران برای داشتن شیر کافی باید بیش از پیش غذا بخورند.

این کار هیچ لزومی ندارد. تا وقتی که میزان کالری دریافتی‌ مادر به طور جدی کاهش پیدا نکرده، شیر او برای سیر کردن کودک کافی خواهد بود. حتی مادرانی که برنامه‌ های غذایی کم ‌کالری دارند، به اندازه ‌ای که کودک‌ شان نیاز دارد، شیر تولید می ‌کنند.

 مادر باید نوزادش را هر 20 دقیقه، این سینه به آن سینه کند.

هیچ لزومی ندارد. اگر شیرخوار واقعا 15 تا 20 دقیقه از یک سینه شیر خورده باشد، دیگر نیازی به سینه مقابل ندارد. ولی اگر فقط یکی دو دقیقه از یک سینه شیر بخورد و دقایق بعدی را زیر سینه مادر بازی کند یا خوابش ببرد، آن‌ وقت قضیه فرق می‌ کند و دیگر نمی ‌شود آن 20 دقیقه فرضی را مبنای محاسبه قرار داد. در واقع او فقط زیر سینه گرفته شده و به میزان لازم شیر نخورده است. “زیر سینه گرفتن” و “شیر دادن” دو چیز متفاوتند. اگر احساس کردید کودک تان شیر را نمی‌ مکد، سعی کنید وضعیت قرار گرفتنش را تغییر بدهید یا با ماساژدادن و فشردن سینه، کارش را آسان ‌تر کنید.

 هر چه اندازه سینه‌‌ ها بزرگ‌ تر باشد، شیر بیشتری تولید می ‌شود.

این حرف نیز هیچ پایه‌ و اساس علمی ندارد، مثل 4 تای قبلی.

 شیردهی‌، سینه ها را بدفرم می ‌کند.

گاهی برخی خانم‌ های جوان فکر می ‌کنند شیردهی ممکن است منجر به از دست دادن فرم پستان ‌ها و لختی و افتادگی آن ها شود، به همین خاطر تصمیم می‌ گیرند که از قید شیر دادن به نوزادشان بگذرند.

“برخی خانم ها به خاطر بدفرم نشدن پستان ‌شان تصمیم گرفته ‌اند که به نوزاد خود شیر ندهند، در صورتی‌ که شاید شیردهی، به میزان بسیار کمی باعث لخت شدن یا افتادگی پستان بشود اما این مشکل، آن قدر چشمگیر و قابل توجه نیست که مادران از قید شیر دادن به نوزادان ‌شان بگذرند و آن ها را از نعمت سلامتی و تغذیه با شیر مادر محروم کنند.

محروم کردن نوزادان از شیر مادر به بهانه بدفرم شدن پستان، کار بسیار اشتباه و حتی می‌ توان گفت بچگانه‌ ای است! توصیه اکید ما حتی به مادرانی که به دلایل طبی قادر به شیر دادن به مدت 2 سال نیستند این است که تمام تلاش‌ شان را به عمل آورند تا حداقل 6 ماه اول فرزند شیرخوارشان را با شیر مادر تغذیه کنند

از طرف دیگر، بد نیست بدانید که خانم ‌های اروپایی به خصوص اروپای غربی ‌خیلی بیشتر از خانم ‌های ایرانی به ظاهر و اندام خودشان توجه دارند و اهمیت می ‌دهند اما آن ها هیچ‌ وقت به خاطر بدفرم شدن سینه ‌شان از خیر شیردهی به نوزادشان نمی‌ گذرند چون هم اهمیت شیردهی را می‌ دانند و هم متوجه این موضوع هستند که به هیچ عنوان شیردهی نمی‌ تواند آن قدر فرم بدن شان را به هم بزند که به اصطلاح هیکل شان نافرم شود.

پس می‌ بینید که محروم کردن نوزادان از شیر مادر به بهانه بدفرم شدن پستان، کار بسیار اشتباه و حتی می‌ توان گفت بچگانه‌ ای است! توصیه اکید ما حتی به مادرانی که به دلایل طبی قادر به شیر دادن به مدت 2 سال نیستند این است که تمام تلاش‌ شان را به عمل آورند تا حداقل 6 ماه اول فرزند شیرخوارشان را با شیر مادر تغذیه کنند.”