سورفکتانت چیست؟
قبل از تولد نوزاد از ریه هایش استفاده نمی کند زیرا جفت اکسیژن را از مادر گرفته و به نوزاد می رساند. پس از تولد ریه های نوزاد از هوا پر می شود و شروع به رساندن اکسیژن به خون می کند. برای آماده شدن ریه ها برای تنفس بعد از تولد، در ریه ها ماده ای تولید می شودکه سورفاکتانت نام دارد.در نوزادان بطور معمول تولید سورفاکتانت در هفته 30 الی 36 حاملگی ا فزایش می یابد تقریبا همه نوزادان سورفاکتانت را تا هفته 35 حاملگی می سازند..فقدان سورفاکتانت سبب سندرم زجر تنفسی می شود. . این ماده در نوزاد نارس به دنیا آمده و یا دچار عفونت ریه به میزان کافی نمی باشد و این کمبود موجب بروز مشکلات تنفسی می شود.
علایم :
کبودی و سیاه شدن لب ها و ناخن های نوزاد
افزایش تعداد تنفس
ناله کردن نوزاد
فرورفتن نواحی بین دنده ها و جناغ در هنگام تنفس
حرکت پره های بینی
آیا می توان از سندرم زجر تنفسی پیشگیری کرد؟
مهم ترین راه پیشگیری جلو گیری از تولد نوزاد زودرس است در صورتی که امکان جلوگیری از تولد نوزاد نارس نمی باشد، تزریق برخی داروها به مادر جهت شروع تولید سورفاکتانت درریه های نوزاد قبل از تولد توصیه می شود همچنین با آزمایش مایع اطراف نوزاد در رحم مادر، پزشک می تواند، ساخته شدن سورفاکتانت را در ریه جنین کنترل کند.
درمان
به علت اختلال تنفس نوزاد نمی تواند از راه دهان چیزی بخورد و در این زمان تغذیه با صلاحدید پزشک از طریق لوله بینی- معده و یا از راه تزریقی انجام می شود. نوزاد بعد از این که ریه هایش خوب شد، قادر خواهد بود که شیر بخورد.
نوزاد مبتلا به سندرم زجر تنفسی، برای حفظ سطح اکسیژن در محدوده طبیعی در خون به اکسیژن اضافی نیاز دارد. با توجه به سطح اکسیژن نوزاد و صلاحدید پزشک ممکن است از هود یا روش های کمک تنفس استفاده کرد هود یک کلاهک پلاستیکی است که سر نوزادزیر آن قرار می گیرد و اکسیژن اضافی به آن وارد می شود.
تجویز سورفکتانت مصنوعی یا طبیعی
تجویز آنتی بیوتیک
سندرم زجر تنفسی چگونه تشخیص داده می شود؟
برای کمک به تعیین علت مشکلات تنفسی آزمایشات خاصی وجود دارد.این آزمایشات عبارتند از:
معاینه توسط پزشک متخصص کشت خون آزمایش گاز های خونی عکس قفسه سینه
مراقبت در بخش ویژه نوزادان
هنگام ورود به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان والدین بایستی دستهای خود را با مایع مخصوص به مدت دو دقیقه بشویند، جهت پیشگیری از عفونت و انتشار آلودگی قبل از ورود به بخش از گان و روکش کفش استفاده کنید.
نحوه تغذیه بر اساس دستور پزشک معالج باشد
داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج به درستی مصرف شود
با توجه به مصرف اکسیژن در زمان بستری پیگیری ویزیت چشم پزشکی توسط متخصص چشم انجام شود
معاینات دوره ای توسط پزشک معالج با فواصل کم تر نسبت نوزادان کامل و ترم انجام شود