انواع جراحی تنگی کانال نخاع گردن
در صورتی که درمان غیر جراحی پاسخگو نباشد، پزشک عمل تنگی کانال نخاع گردن را پیشنهاد می‌دهد. زیرا طبیعتاً بیماری به حدی پیشرفت کرده و شدید است که بیمار ناچار به انجام عمل تنگی کانال نخاع گردن خواهد بود. انواع روش‌های جراحی تنگی کانال نخاعی شامل:
لامینوتومی و فورامینوتومی
اگر دیسک (برآمدگی استخوان مهره) بر رشته عصبی نخاع فشار وارد کند، این روش جراحی پیشنهاد می‌شود. در طی این جراحی دهانه کانال نخاعی بزرگ شده تا جا برای رشته‌های عصبی بیشتر شود. این روش جراحی می‌تواند به صورت باز انجام بگیرد و یا کار با رد کردن لوله از کنار ستون فقرات انجام خواهد شد. در این وضعیت پزشک از تصاویر اشعه ایکس برای دیدن مهره‌ها استفاده می‌کند و بخش مورد نظر را از طریق همین لوله خارج کرده تا دهانه بزرگ‌تر شود.
لامینکتومی
در این جراحی لامینا (بخش بالایی مهره‌های ستون فقرات) برداشته خواهد شد. برداشتن این بخش، فضای کانال نخاعی را افزایش می‌دهد و فشار را از روی نخاع برمی‌دارد. گاهی محافظ کانال نخاعی که در اطراف نخاع با پوشش استخوانی است به نخاع فشار می‌آورد. در این حالت برای حذف فشار باید تمام یا بخشی از تیغه را حذف شود، به همین دلیل لامینا برداشته خواهد شد. انجام این جراحی به تجهیزات سخت‌افزاری خاصی نیاز دارد.
دیسککتومی
گاهی دیسک (زائده استخوانی بیرون زده) به حدی بزرگ است که جراح تصمیم می‌گیرد آن قسمت را حذف کند تا فضای کانال نخاعی باز و رشته عصبی آزادانه از میان آن عبور کنند. گاهی دیسککتومی با برش کمتر و وارد کردن جراحت کمتر به بافت سالم انجام می‌شود. برای این کار پزشک از ابزار جراحی کوچک و خاصی استفاده می‌کند که به آن میکرودیسککتومی می‌گویند.
فیوژن ستون فقرات
در برخی از موارد تنگی کانال نخاعی به علت مهره‌ها جابه‌جایی می‌باشد. زمانی که یک یا چند مهره از محل خود خارج شوند منجر به تنگی کانال نخاعی خواهد شد. در این وضعیت جراح مهره‌ها را در جای صحیح خود قرار خواهد داد و توسط میله و پیچ آن را ثابت خواهد کرد تا حرکت نکند. به این جراحی فیوژن ستون فقرات می‌گویند. این میله‌ها و مهره‌ها در طی جراحی فیوژن در بدن بیمار باقی خواهد ماند.
کورپکتومی و گرافت استرات
در روش کورپکتومی (Corpectomy) جراح جسم چند مهره مجاور را از بدن خارج و فضای خالی ایجاد شده را با استخوان پیوندی (گرافت استرات Strut graft) که از محل دیگر تهیه شده جایگزین می‌کند. از پیچ و پلاک برای بی‌حرکت نگاه‌داشتن مهره‌ها و گرافت استفاده می‌شود. از این روش در درمان تنگی های شدید کانال نخاعی استفاده می‌شود.
جراحی تثبیت برای مشکل تنگی مجرای نخاعی
برخی از بیماران بعد از عمل تنگی کانال نخاع گردن به جراحی تثبیت نیاز پیدا خواهند کرد که مهره‌هایی را که از جای خود حرکت کرده‌اند را در جای خود تثبیت کنند. اگر یک یا چند مهره از جای خود حرکت کند، نخاع را تحت فشار قرار داده یا ممکن است که آن را در حالتی بدون محافظ رها نماید. در این عمل جراحی از پیوند استخوانی و استخوان‌های خود بیمار یا تجهیزاتی مانند میله، پیچ و غیره استفاده می‌شود تا محیط اطراف نخاع را تثبیت نماید. استخوانی که تازه‌واردشده یا تجهیزات جدید به مرور به استخوان‌های قدیمی جوش خورده و در جای خود ثابت خواهند شد. به این عمل جراحی تثبیت جوش نخاعی می‌گویند.
تشخیص تنگی کانال نخاعی گردن
پزشک بعد از معاینه بیمار و گفته‌های بیمار درمورد علائم از روش‌های تصویربرداری برای تشخیص تنگی کانال نخاعی گردن استفاده می‌کند. این روش‌های تصویربرداری شامل:
- رادیوگرافی ساده
- سی تی اسکن
- ام آر آی
- همچنین کمک گرفتن از الکترومایوگرافی
| مدت زمان بستری | حداقل 3 روز |
|---|